This shows you the differences between two versions of the page.
Next revision | Previous revision | ||
hw:lab:e2_adc_pipeline:start [2011/02/10 09:31] szymon.kulis created |
hw:lab:e2_adc_pipeline:start [2019/03/08 14:08] (current) |
||
---|---|---|---|
Line 1: | Line 1: | ||
====== Implementacja i badanie potokowego przetwornika ADC ====== | ====== Implementacja i badanie potokowego przetwornika ADC ====== | ||
+ | ===== Cel ćwiczenia ===== | ||
+ | Większość sygnałów w otaczającym nas świecie to sygnały analogowe (ciągłe zarówno w dziedzinie czasu jak i co do wartości). Ze względu na ograniczenia sprzętowe w systemach cyfrowych operujemy na sygnałach dyskretnych (zarówno w dziedzinie czasu jak i wartości). Aby możliwe więc było przetwarzanie cyfrowe koniecznym jest przetworzenie sygnałów analogowych na postać cyfrową zanim poddane zostaną dalszej obróbce. | ||
+ | |||
+ | Jedną z popularniejszych architektur przetworników analogowo-cyfrowych (ADC) jest architektura potokowa (pipeline ADC [ref]). Celem tego laboratorium jest: | ||
+ | * Zapoznanie się z zasadą działania potokowego przetwornika analogowo-cyfrowego | ||
+ | * Zapoznanie się z podstawowymi metrykami statycznymi opisującymi jakość działania przetwornika ADC. W szczególności nieliniowość różniczkowa (DNL), nieliniowość całkowa (INL) oraz efektywna liczba bitów (ENOB) | ||
+ | * Zbadanie wpływu parametrów modelu przetwornika (wzmocnienie stopnia, offset komparatora) na jakość pracy przetwornika (tj. jego statyczne metryki) | ||
+ | |||
+ | ===== Implementacja modelu analogowo-cyfrowego przetwornika potokowego ===== | ||
+ | |||
+ | Podstawowa architektura N-bitowego potokowego przetwornika analogowo cyfrowego została zaprezentowana na rysunku \ref{}. Składa się on z N identycznych bloków MDAC pracujących synchronicznie z jednym zegarem (kwantyzacja czasu). | ||
+ | |||
+ | {{ :hw:lab:e2_adc_pipeline:pipeline.png |}} | ||
+ | |||
+ | Wyjścia z kolejnych stopni są zarazem kolejnymi bitami słowa wyjściowego (ilość bitów wpływa na kwantyzacje wartości). | ||
+ | Działanie jednego bloku ogranicza się do : | ||
+ | - porównanie czy wartość na jego wejściu jest większa czy mniejsza od (Vrefp - Vrefm)/2 | ||
+ | - jeśli wartość jest większa to : | ||
+ | - wyjście danego stopnia zwraca 1 | ||
+ | - od wartości analogowej jest odejmowane (Vrefp - Vrefm)/2, wynik jest mnożony przez dwa i przekazywany do następnego stopnia | ||
+ | - jeśli wartość jest mniejsza to : | ||
+ | - wyjście danego stopnia zwraca 0 | ||
+ | - do wartości analogowej dodawane jest (Vrefp - Vrefm)/2, wynik jest mnożony przez dwa i przekazywany do następnego stopnia | ||
+ | |||
+ | ==== Zadanie 1 ==== | ||
+ | |||
+ | Zaimplementować procedurę(klasę) realizującą funkcje przetwarzania sygnału w taki sposób jak to robi przetwornik potokowy. Zaimplementowany model powinien mieć możliwość | ||
+ | * zmiany ilości bitów | ||
+ | * zmiany wzmocnienia we wzmacniaczu MDAC (domyślnie 2) | ||
+ | * zmiany offsetu komparatora (domyślnie 0) | ||
+ | |||
+ | ==== Zadanie 2 ==== | ||
+ | |||
+ | Dla tak przygotowanego modelu proszę wyznaczyć funkcje przejścia (tzn. zależność kodu wyjściowego od wartości analogowej podawanej na wejście) dla przetwornika 4 bitowego w przypadku domyślnych wartości wzmocnienia oraz offsety oraz dla wzmocnienia wynoszącego 1,9 i offsetcie 0,1. | ||
+ | |||
+ | ===== Badanie parametrów statycznych przetwornika metodą histogramową ===== | ||
+ | |||
+ | W idealnym przetworniku analogowo-cyfrowym każdy ze schodków funkcji przenoszenia ma taką samą szerokość (porównaj poprzedni punktu). Różnice pomiędzy idealną szerokością schodków | ||
+ | a ich rzeczywistą szerokością nazywamy nieliniowością różniczkową (ang. Differen- | ||
+ | tial Non-Linearity - DNL) i obliczamy ją dla każdego z N schodków przy pomocy | ||
+ | następującego równania: | ||
+ | |||
+ | <latex> | ||
+ | DNL(N) = \frac{V (N + 1) − V (N) − V_{LSB} }{ V_{LSB}} | ||
+ | </latex> | ||
+ | |||
+ | gdzie V (N + 1) i V (N ) są progami przełączania kolejnych schodków, natomiast VLSB | ||
+ | oblicza się z : | ||
+ | |||
+ | <latex> | ||
+ | V_{LSB} = \frac{V_{REF}}{2^N} | ||
+ | </latex> | ||
+ | |||
+ | Nieliniowość całkowa (ang. Integral Non-Linearity - INL) natomiast jest to odległość każdego ze schodków od prostej łączącej początek pierwszego i ostatniego schodka idealnej funkcji przenoszenia (rys. 1.5(b)). Istnieje zależność pomiędzy nieliniowością różniczkową | ||
+ | a całkową, a mianowicie nieliniowość całkową możemy wyznaczyć z równania: | ||
+ | |||
+ | <latex> | ||
+ | INL(N) = \sum{DNL(N)} | ||
+ | </latex> | ||
+ | |||
+ | Najpopularniejszą metodą wyznaczania obu wyżej wymienionych nieliniowości jest | ||
+ | tak zwana metoda histogramowa. W metodzie tej na wejście badanego układu poda- | ||
+ | wany jest sygnał narastający liniowo (rys. 4.1a), a wyniki konwersji umieszczane są | ||
+ | w zbiorczym histogramie. | ||
+ | |||
+ | {{ :hw:lab:e2_adc_pipeline:hist.png?650 |}} | ||
+ | |||
+ | Przy zadanej częstotliwości próbkowania i zboczu sygnału | ||
+ | narastającego na każdy poziom przetwornika przypada stała liczba próbek, a co za | ||
+ | tym idzie ilość danych kodów wyjściowych w histogramie 4.1b. Jeśli długości po- | ||
+ | szczególnych poziomów są różne, ma to odzwierciedlenie w histogramie wyjściowym | ||
+ | 4.1c. Wysokości poszczególnych przedziałów Ni wykorzystywane są do wyznaczenia | ||
+ | nieliniowości różniczkowej jako: | ||
+ | |||
+ | <latex> | ||
+ | DNL(N) = \frac{Ni}{N_{avr}} | ||
+ | </latex> | ||
+ | |||
+ | gdzie <latex> N_{avr}</latex> jest średnią ze wszystkich schodków. Ze względów praktycznych schodki skrajne najczęściej są odrzucane, jako że zawierają one znacznie większą liczbę przypadków. Jest to związane z tym, iż przetwornik dla napięć z poza zakresu pełnej skaliwskazuje kody brzegowe. Mając wyznaczone nieliniowości różniczkowe, nieliniowości całkowe wyznacza się przy pomocy zależności 4.2. | ||
+ | |||
+ | ==== Zadanie 3 ==== | ||
+ | |||
+ | Zaimplementować procedurę realizującą wyżej opisaną metodę histogramową. | ||
+ | |||
+ | ==== Zadanie 4 ==== | ||
+ | Wyznaczyć zależności DNL/DNL od numeru kodu dla przetwornika 10 bitowego (model z zadania 1) w przypadku domyślnych wartości wzmocnienia oraz offsetu oraz dla wzmocnienia wynoszącego 1,9 i offsetcie 0,1. | ||
+ | |||
+ | ===== Oczekiwane wyniki ===== | ||
+ | |||
+ | ==== zadanie 1/2 ==== | ||
+ | |||
+ | {{ :hw:lab:e2_adc_pipeline:transfer.png?300 |}} | ||
+ | |||
+ | ==== zadanie 3/4 ==== | ||
+ | {{ :hw:lab:e2_adc_pipeline:inldnl.png?300 |}} | ||
+ | |||
+ | ===== Do przemyslenia ===== | ||
+ | * wprowadzac brakujace kody ? | ||
+ | * mowic cos o bledzie wzmocnienia i offsetu ? | ||
+ | * robic cwiczenia z niesymetrycznymi referencjami ? | ||
+ | |||
+ | ===== Dla ambitnych ===== | ||
+ | * ENOB w funkcji gain | ||
+ | * ENOB w funkcji offsett | ||
+ | * implementacja 2bit/stage | ||